Escudello
Scutellaria galericulata
Lamiaceae Labiaceae
Noms en français : Grande Toque, Scutellaire à casque.
Descripcioun :Planto gaire coumuno au nostro que patis sus li ribo d'aigo de la coulounisacioun di relarg pèr Amorpha fruticosa, planto envahissanto. Es uno erbo pulèu grando que se recounèis à si flour bluio, pelouso e groupado pèr douas, que porton un casco (escudello).
Usanço :L'escudello èi richo en anti-óussidant, èi vertuouso contro l'alergìo, li vèrme e li fèbre ; ajudo tambèn à digeri. A passa tèms servié pèr lucha contro lou paludisme. Ei peréu utilisado contro la tavaniho.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Scutellaria
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 2,6 à 3 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Ribiero
- Palun
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Scutellaria galericulata L., 1753
Soja
Glycine max
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Soja, Soja protéagineux.
Descripcioun :Lou soja èi pas gaire cultiva au nostre, pamens se pòu trouba d'aqui d'eila. Es uno planto de l'an, peludo que fai de pichòti flour vióuleto. Li dòuso soun gibouso e proun peludo.
Usanço :Sabèn que lou soja que nous vèn d'Asìo, èi cultiva subretout pèr si grano d'ounte se fai de "la" paure en graisso e riche en proutido, o peréu d'òli ; lou soubre èi douna i bèsti (tourtèu).
Port : Grando erbo
Taio : 0,4 à 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Glycine
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 4 à 6 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto cultivado
Liò : Champ
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Óurigino asiatico
Ref. sc. : Glycine max (L.) Merr., 1917